Jak ja nie cierpię marca:-(

Zapewne marzec kojarzy Wam sie z końcem zimy, z pierwszymi ciepłymi promieniami słoneczka, z długo wyczekiwaną wiosną...nam niestety kojarzy sie przede wszystkim z pobytami w szpitalu:-(
Tak. Hania znów jest na oddziale:-( tym razem oskrzela. A zaczęło się tak niewinnie. W niedzielę obudziła sie z chrypką i dużą ilością zielonej wydzieliny zalegającej gdzieś w gardle. Natychmiast zinhalowałam Ją pulmicortem i solą fizjologiczną. W poniedziałek poszłysmy do naszego lekarza. Osłuchowo było dobrze, wydzieliny dużo. Hania dostała bactrim i kropelki na rozrzedzenie flegmy. Zakupilismy też dla niej specjalistyczny ssak. We wtorek pojawiła sie gorączka 38 st. Wydzieliny nie dało już się odessac. Z wtorku na środę gorączka 39 st i duszności,straszny kaszel. Hania nie chciała nic jeść. No i szpital.
Długo w domu nie pobyłyśmy:-(
Najgorszy jest moment,kiedy muszę powiedzieć Amelce,że Hania znów musi iść do szpitala:-( jest płacz i pytanie dlaczego? Płacze,że znów nie będzie nas tak długo...wtedy ręce opadają...co mam zrobić? Pozostaje mi tylko zacisnąć zęby, zrobić dobrą minę do złej gry i powiedzieć,że wrócimy szybko. Niestety prawdę mówiąc nie zanosi się na to abyśmy szybko wróciły. Hania dlugo walczy z takimi choróbskami. Nie potrafi tak jak zdrowe dzieci odkrztuszać:-(
Mam nadzieję,że mama lub Arek będą mnie czasem zmieniać,żebym mogła chociaż na 3 godzinki przyjechać do naszej Mili:-) (tak mówimy na Amelkę)
Jedyna dobra wiadomość jest taka,że podczas kilkudniowej przerwy w leczeniu udało sie nam dojechać do Poznania na konsultacje z czeskim neurologiem w sprawie aminokwasów. Hania za 2 tygodnie rozpocznie ich przyjmowanie. Więcej o aminokwasach napiszę następnym razem. Zupełnie przypadkiem spotkaliśmy w Poznaniu naszą doktor neurolog. Prosiła,żebym się skontaktowała i umówiła małą na wizytę,gdyż chcą wykonać Hani jakieś dodatkowe badania. Teraz pozostaje nam czekać,aż Hanka dojdzie do siebie.
Mam tylko nadzieję, że w tym roku Święta Wielkanocne spędzimy wszyscy razem...w domu!!!